สรุปการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ครั้งที่ 1 เทคนิคการสอนการตั้งข้อวินิจฉัยทางการพยาบาล ภาควิชาการพยาบาลเด็ก ผู้ใหญ่และผู้สูงอายุ

สรุปการแลกเปลี่ยนเรียนรู้  ครั้งที่ 1

เทคนิคการสอนการตั้งข้อวินิจฉัยทางการพยาบาล   ภาควิชาการพยาบาลเด็ก ผู้ใหญ่และผู้สูงอายุ

ภาควิชา     การพยาบาลเด็ก ผู้ใหญ่และผู้สูงอายุ

วันที่ประชุมจัดการความรู้      17  มกราคม  2556    เวลา  13.00 – 16.00 น. ณ ห้องรับรอง ๑  อาคารอำนวยการ

ผู้จดบันทึก

อ. จริยาพร      วรรณโชติ

อ.นุชนาถ        ประกาศ

อ.สุภา              คำมะฤทธิ์

ผู้ร่วมประชุมแลกเปลี่ยนความรู้

  1. อ. คนึงนิตย์ พงษ์สิทธิถาวร
  2. อ. สาคร พร้อมเพราะ
  3. อ. สุชาดา นิ้มวัฒนากุล
  4. อ. ขวัญสุวีย์  อภิจันทรเมธากุล
  5. อ. นวนันท์ ปัทมสุทธิกุล
  6. อ. รัชสุรีย์ จันทเพชร
  7. อ. สุปราณี ฉายวิจิตร
  8. อ. ดร  ทองสวย  สีทานนห์
  9. อ. วารุณี สุวรวัฒนกุล
  10. อ. ปาลีรัญญ์  ฐาสิรสวัสดิ์
  11. อ. รสสุคนธ์ เจริญสัตย์ศิริ
  12. อ. รุ่งนภา เขียวชะอ่ำ
  13. อ. นุชนาถ  ประกาศ
  14. อ. จริยาพร วรรณโชติ
  15. อ. สุกัญญา ขันวิเศษ
  16. อ. สุภา คำมะฤทธิ์
  17. อ. ปรีดาวรรณ บุญมาก
  18. อ. อรพรรณ  บุญลือ

การใช้กระบวนการพยาบาลมีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับพยาบาล  การกำหนดข้อวินิจฉัยทางการพยาบาลเป็น 1 ใน 5 ขั้นตอน   ที่พบว่านักศึกษาพยาบาลมีปัญหามากที่สุด  จึงเป็นที่มาของภาควิชาการพยาบาลเด็ก ผู้ใหญ่และผู้สูงอายุ ที่ทำการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันภายในภาควิชา  ในการแลกเปลี่ยเรียนรู้ครั้งแรกนี้เป็นการค้นหาปัญหาที่แท้จริงจากนักศึกษาพยาบาลศาสตร์ชั้นปีที่ 3  ที่ขึ้นฝึกปฏิบัติงานในวิชาการพยาบาลบุคคลที่มีปัญหาสุขภาพ2 ที่ขึ้นฝึกปฏิบัติในโรงพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี    จากกการสอบถามนักศึกษาพยาบาลศาสตร์ในครั้งนี้   นักศึกษาได้เขียนบรรยายถึงปัญหาและวิธีการแก้ปัญหาในการกำหนดข้อวินิจฉัยทางการพยาบาล โดยสรุปประเด็นที่สำคัญได้ดังนี้

 

1.ปัญหาที่นักศึกษาพบจากการตั้งข้อวินิจฉัยทางการพยาบาล

                1.1.การเรียบเรียงข้อวินิจฉัยการพยาบาลไม่ถูกต้อง  สับสนกับการใช้ภาษาเขียน  หาเหตุผลประกอบไม่ถูก   ทำให้ไม่กล้าตั้งข้อวินิจฉัยการพยาบาล

1.2.ความครอบคลุม ด้านร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สังคม การตั้งให้ครบองค์รวมทำได้ยาก

1.3. ความรู้ไม่พอ   ไม่ค่อยอ่านหนังสือ ขาดความรู้เรื่องพยาธิสภาพของโรค หนังสือห้องสมุดบางครั้งไม่เพียงพอ  และบางครั้งหาพยาธิสภาพมาเชื่อมต่อกับข้อวินิจฉัยการพยาบาลไม่ได้

1.4. ข้อมูลสนับสนุนไม่เพียงพอ เพราะรวบรวมข้อมูลไม่เป็น ไม่ครบถ้วน แปลความหมายของข้อมูลไม่ถูกต้อง   แปลและวิเคราะห์ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการไม่ถูกต้อง      ไม่มีแนวทางในการเก็บรวบรวมข้อมูลผู้ป่วย   ดูAssignment ไม่ครบถ้วน   อ่านข้อมูลในChart ผู้ป่วยไม่ออกหรือไม่เข้าใจ    มีปัญหาซักถามข้อมูลจากผู้ป่วยไม่ได้และไม่พบญาติ   ข้อมูลสนับสนุนที่รวบรวมได้ไม่สอดคล้องกับข้อวินิจฉัยปัญหาของผู้ป่วย

1.5. แยกแยะความสำคัญของปัญหาไม่ได้ เรียงลำดับความสำคัญของปัญหาไม่ถูกต้อง

1.6. การวิเคราะห์ข้อมูลมักจะเขียนตามทฤษฎี เชื่อมโยงกับปัญหาจริงของผู้ป่วยไม่ได้

1.7.กรณีได้ผู้ป่วยหลายโรค ปัญหาซับซ้อน ปัญหาทางอายุรกรรมมีมาก บางครั้งไม่ทราบแน่ชัดว่าผู้ป่วยเป็นโรคใดแน่ชัด     จะมีความยากในการกำหนดข้อวินิจฉัยการพยาบาล

1.8. ไม่แม่นยำในหลักการเขียนข้อวินิจฉัยการพยาบาล ทำให้เชื่อมโยงปัญหาของผู้ป่วยในการกำหนดข้อวินิจฉัยการพยาบาลไม่ได้ ใช้เวลานานในการเขียนข้อวินิจฉัยนาน  บางครั้งตั้งข้อวินิจฉัยการพยาบาลทั้งที่รู้ว่าผิดแต่ทำเพื่อให้มีส่งอาจารย์

1.9. อาจารย์แต่ละท่านแต่ละตึกมีแนวทางในการแนะนำการเขียนข้อวินิจฉัยต่างกัน บางคนให้ตั้งได้บางคนไม่ให้ตั้ง

 

2.นักศึกษามีวิธีการแก้ไขการตั้งข้อวินิจฉัยทางการพยาบาลอย่างไร

                2.1. ศึกษาค้นคว้าเพิ่มเติมด้วยวิธีต่างๆ ดังนี้

1.)  อ่านหนังสือเรื่องพยาธิสภาพของโรคให้มากขึ้น บางครั้งต้องอ่านหลายๆรอบ  คิดว่าต้องมีความรู้เกี่ยวกับโรคของผู้ป่วยก่อนจึงจะกำหนดข้อวินิจฉัยปัญหาทางการพยาบาลได้ดี

2.)อ่านหนังสือเรื่องกระบวนการพยาบาล ทบทวนเรื่องการกำหนดข้อวินิจฉัยการพยาบาลเพิ่มเติม

3.) รวบรวมข้อมูลเพิ่มเติม   เช่น  ตรวจร่างกายผู้ป่วยเพิ่ม    วิเคราะห์ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ การตรวจพิเศษต่างๆเพิ่มขึ้น   กลับไปค้นหาปัญหาของผู้ป่วยเพิ่มเติม   ซักประวัติผู้ป่วย หรือญาติ อย่างมีหลักการ

4.) สอบถามจากรุ่นพี่นักศึกษาพยาบาล  หาตัวอย่างของพี่เถาว์   หรือถามจากเพื่อน หรือพี่พยาบาลในตึกที่ตนปฏิบัติงาน

5.)  ดูการตั้งข้อวินิจฉัยของหอผู้ป่วยที่ปฏิบัติงานอยู่เป็นแนวทางในการเขียน

6.) ไม่ควรใช้หนังสือเล่มเดียว  อ่านหนังสือหลายเล่มแล้วนำมาประมวลผล  ประยุกต์ และดัดแปลงใช้ในการดูแลผู้ป่วยที่ตนเองดูแล

7.) เพิ่มความตั้งใจมากขึ้น ทำความเข้าใจและพยายามลำดับความสำคัญของการคุมคามชีวิตของผู้ป่วย เพื่อลำดับความสำคัญของปัญหาให้ถูกต้อง

8.) ค้นหาการวินิจฉัยการพยาบาลในอินเตอร์เน็ต เลือกเว็ปไซต์ที่เกี่ยวข้อง บางครั้งมีมากกว่าในหนังสือ

9.) หา key word ในแต่ละโรคให้ได้ เพื่อจะเข้าใจโรคที่ผู้ป่วยเป็นก่อนจึงจะทราบปัญหาที่แท้จริงของผู้ป่วย

10.) ทำไปก่อนให้ส่งทันเวลาและรอให้อาจารย์แก้ nursing care planให้

2.2. ปรึกษาอาจารย์ประจำตึก  ทำตามคำแนะนำของอาจารย์ หลังจากที่อาจารย์ตรวจ plan งานให้แล้ว ไม่เข้าใจซักถามจากอาจารย์เพิ่มเติม

สรุป

จากกการสอบถามนักศึกษาพยาบาลศาสตร์ชั้นปีที่3   ที่กำลังขึ้นฝึกปฏิบัติงานวิชาปฏิบัติการพยาบาลบุคคลที่มีปัญหาสุขภาพ2    นักศึกษาได้เขียนบรรยายถึงปัญหาของตนเองในการกำหนดข้อวินิจฉัยการพยาบาล ซึ่งถือว่าเป็นขั้นตอนหนึ่งที่สำคัญของการใช้กระบวนการพยาบาล  พบว่านักศึกษายังคงมีปัญหาในการกำหนดข้อวินิจฉัยการพยาบาลทั้งที่เกิดจากตัวนักศึกษาเองที่ยังขาดความรู้เรื่องพยาธิสภาพของโรค และขาดความเข้าใจเรื่องการกำหนดข้อวินิจฉัยการพยาบาล และการที่นักศึกษาได้ดูแลผู้ป่วยที่มีความซับซ้อนของโรคหลายโรคในคนเดียว ทำให้การจะระบุข้องวินิจฉัยการพยาบาลให้มีความครอบคลุมทำไปได้ยาก    รวมทั้งอาจารย์ประจำตึกมีแนวทางในการกำหนดข้อวินิจฉัยการพยาบาลแตกต่างกันในบางครั้งอีกด้วย    และนักศึกษายังได้มีแนวทางในการแก้ไขปัญหาการกำหนดข้อวินิจฉัยการพยาบาล ซึ่งแนวทางหนึ่งที่นักศึกษามีเหมือนกันคือเริ่มจากแก้ไขที่ตัวของนักศึกษาเองก่อน เช่น การศึกษาเพิ่มเติมด้วยตนเองโดยเฉพาะความรู้เรื่องพยาธิสภาพของโรคที่ผู้ป่วยเป็น  ซึ่งบางครั้งเรียนจากในห้องเรียนแล้วจำไม่ได้หรือไม่เข้าใจต้องพยายามค้นคว้าเพิ่ม   การสืบหาปัญหาขอผู้ป่วยทั้งจากการตรวจร่างกาย  การซักประวัติจากผู้ป่วย และญาติ  การค้นจากเอกสารchart ประจำตัวผู้ป่วยเพิ่มเติม นอกจากนั้นการค้นคว้าจากแหล่งอื่นเพิ่มเติม เช่น การขอความช่วยเหลือจากอาจารย์ประจำตึก      เพื่อน รุ่นพี่     พี่พยาบาลในตึกนั้นๆ   หรือค้นคว้าจากอินเตอร์เน็ต ก็เป็นสิ่งที่มีนักศึกษาให้ความสำคัญในการแก้ไขปัญหาเรื่องการกำหนดข้อวินิจฉัยทางการพยาบาลเช่นกัน

 

………………………………………………………….                                        

Print Friendly
ผู้เขียน อ.จริยาพร วรรณโชติ (ประวัติการเขียน 9 เรื่อง)

อาจารย์พยาบาลสังกัด ภาควิชาการพยาบาลเด็ก ผู้ใหญ่ และผู้สูงอายุ


Tags: , ,

One Response to “สรุปการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ครั้งที่ 1 เทคนิคการสอนการตั้งข้อวินิจฉัยทางการพยาบาล ภาควิชาการพยาบาลเด็ก ผู้ใหญ่และผู้สูงอายุ”

  1. rungnapha khiewchaum พูดว่า:

    การเขียนข้อวินิจฉัยทางการพยาบาลเป็นเหมือนยาขมสำหรับนักศึกษาพยาบาลทุกชั้นปี โดยปัญหาที่พบเช่น ปัญหาไม่สัมพันธ์กับอาการของผู้ป่วย ข้อมูลสนับสนุนไม่เพียงพอ เกณฑ์การประเมินผลไม่ครบ กิจกรรมการพยาบาลไม่สมบูรณ์ เป็นต้น ส่ิงเหล่านี้มักจะปรากฏในข้อประเมินของอาจารย์ผู้สอนเป็นประจำ จากการวิเคราะห์จากความเห็นและประสบการณ์พบว่า ปัญหาที่แท้จริงของการเขียนข้อวินิจฉัยการพยาบาลน่าจะเป็น เพราะ เด็กขาดความรู้เกี่ยวกับโรคนั้น ๆ จึงไม่สามารถ assessment ได้อย่างครบคลุม เป็นที่มาของการขาดข้อมูลสนับสุนและการให้กิจกรรมการพยาบาลที่ครบคลุม